Otoklav sterilizasyon etkisi doğrulaması

Bir mikrobiyoloji laboratuvarındaki temel laboratuvar cihazlarından biri sterilizatördür, otoklavlar en yaygın kullanılan tiptir. GB 4789.1-2016'ya göre, laboratuvar ekipmanı düzenli olarak denetlenmeli ve/veya kalibre edilmeli (uygun etiketleme ile), korunmalı ve operasyonel performans ve güvenlik sağlamak için servis edilmelidir. Ancak sterilizatörünüz benzer muayenelerden geçiyor mu? Böyle bir doğrulama gerekiyorsa, nasıl yapılmalıdır?

Bugün, otoklavlar için sterilizasyon etkinliği validasyonunun temel yönlerini özetleyeceğiz.

Otoklav sterilizasyon etkinliğini doğrulamak için yaygın yöntemler, kimyasal gösterge yöntemi, sabit nokta termometre yöntemi, kendi kendine yapılan sıcaklık prob yöntemi ve biyolojik gösterge yöntemini içerir. Bu yöntemlerin arkasındaki ilkeler benzerdir, öncelikle sterilizatör içindeki sıcaklığın sterilizasyon sırasında gerekli seviyeye ulaşıp ulaşmadığını doğrulamaya odaklanır. Laboratuvarın spesifik koşullarına bağlı olarak, doğrulama için bir veya birden fazla yöntem seçilebilir.

1. Kimyasal gösterge yöntemi
Prensip: Kimyasal göstergeler, belirli bir sıcaklığa ve süreye maruz kaldığında renk değişimine veya deformasyonuna uğrar ve sterilizasyon parametrelerinin karşılanmadığının değerlendirilmesine izin verir.

Laboratuvarlarda yaygın olarak kullanılan bir gösterge, etkinliği göstermek için sterilizasyondan önce ve sonra rengi değiştiren 3M otoklav gösterge bandıdır. Bu bant, ısıya duyarlı kimyasallar ve özel bir yapışkan bantta çizgili basılmış renk geliştiren maddelerle yapılır. Bant, minimum 5 cm uzunluğunda paketin dışına uygulanmalı ve daha iyi yapışma ve sızdırmazlık için sıkıca basılmalıdır. 121 ° C'de 20 dakika veya 4 dakika boyunca 130 ° C'de sterilizasyondan sonra, banttaki diyagonal beyaz çizgiler tamamen siyaha dönecektir. Renk değişikliği düzensiz veya eksikse, paketin sterilizasyon koşullarını karşılamamış olabilir.

2. Sabit nokta termometre yöntemi
Prensip: Bu yöntem, geleneksel bir klinik termometreye benzer şekilde ulaşılan en yüksek sıcaklığı koruyan bir cıva termometresi kullanır. Sterilizasyon sırasında otoklavın içinde elde edilen maksimum sıcaklığı belirlemeye yardımcı olur.

Doğrulama için, su ile dolu büyük bir konik şişenin içine bir cıva termometresi yerleştirilir. Sterilizasyon sırasında şişe, otoklavın hem üst hem de alt bölümlerine yerleştirilir. Sterilizasyondan sonra, termometre okuması gerekli sıcaklığa karşı kontrol edilir. Bununla birlikte, bu yöntem sadece sıcaklığı doğrular ve sterilizasyon süresinin yeterli olup olmadığını doğrulamaz, bu da onu otoklav doğrulaması için en temel standart haline getirir.

3. Kendi kendine yapılan sıcaklık prob yöntemi
Prensip: Bu yöntem, ısıya maruz kaldığında belirli kimyasalların eritme ve yeniden kristalleşme özelliklerinden yararlanır. Bu kimyasalları küçük cam tüplerin içine sızdırarak ve otoklavın içine yerleştirerek, sterilizasyondan sonra kristal oluşumu gerekli sıcaklığa ulaşılıp ulaşılmadığını gösterebilir.

Yaygın olarak kullanılan bir reaktif, 121-123 ° C erime noktasına sahip olan ve gerekli sterilizasyon sıcaklığına yakından eşleşen benzoik asittir. Sterilizasyon sırasında, katı benzoik asit küçük bir cam tüp içinde kapatılır ve otoklavın içine yerleştirilir. İşlemden sonra, gerekli sıcaklığın elde edilip edilmediğini belirlemek için benzoik asidin kristal yapısı incelenir.

Sabit nokta termometre yöntemi gibi, bu yaklaşım sadece sıcaklığı gösterir ve sterilizasyon süresinin yeterli olup olmadığını doğrulayamaz.

4. Biyolojik gösterge yöntemi
Prensip: Bu yöntem, ısı sterilizasyonunun etkinliğini değerlendirmek için gösterge organizmaları olarak patojenik olmayan geobacillus stearothermophilus sporlarını kullanır. Bu sporlar ısıya oldukça dirençlidir ve Clostridium botulinum sporlarına benzer bir termal dirence sahiptir, bu da onları otoklavın sterilizasyon gereksinimlerini karşılayıp karşılamadığını değerlendirmek için güvenilir bir referans haline getirir.

Biyolojik göstergeler üç biçimde gelir:

Spor süspansiyonları
Spor şeritleri
Bir kültür ortamı ile birlikte spor şeritleri (biyolojik gösterge tüpleri)
Biyolojik göstergeler tipik olarak sterilizasyon odasının içindeki beş yere yerleştirilir:

Alt Seviye: Ön, Orta ve Geri
Üst Seviye: Merkez
Sterilizasyondan sonra, göstergeler bromokresol mor-glikoz pepton suyuna aşılanır ve 55-60 ° C'de 2-7 gün boyunca inkübe edilir:

Kültür ortamı net kalırsa ve renk olarak değişmezse, sporlar öldürüldü, bu da etkili sterilizasyon olduğunu gösterdi.
Ortam sarıya ve bulanıklaşırsa, sporlar hayatta kaldı, yani sterilizasyon süreci etkisizdi.
Aynı doğrulama yöntemi hem spor süspansiyonları hem de spor şeritleri için geçerlidir.

Birçok laboratuvar ayrıca spor süspansiyonlarına ve şeritlere benzer şekilde çalışan ticari biyolojik gösterge tüplerini de kullanır. Bu tüpler, G. Stearothermophilus sporlarını ve bir cam ampoule ortam ortamı içerir. Otoklav yaptıktan sonra, tüp içindeki cam ampou, kültür ortamını serbest bırakmak için ezilir ve tüp, pozitif bir kontrol dahil 56 ° C'de inkübe edilir.

Sterilizasyon etkisiz olsaydı, suyunu sarı çevirerek uygulanabilir sporlar büyüyecektir.
Sterilizasyon başarılı olursa, sporlar inaktive edilir ve et suyu mor kalır.
Otoklav doğrulama sıklığı
Şu anda, otoklavların ne sıklıkta doğrulanması gerektiğini tanımlayan katı bir düzenleyici standart yoktur. Bununla birlikte, laboratuvarlar kendi doğrulama programlarını oluşturmalı ve kesinlikle buna bağlı kalmalıdır.

Çalışma kolaylığı ve güvenilir validasyon için kimyasal gösterge bandı ve biyolojik gösterge tüpleri şiddetle tavsiye edilir. Bu yöntemler kullanıcı dostudur ve sterilizasyon etkinliğinin kapsamlı bir değerlendirmesini sağlar.

Otoklaving için temel hususlar
(Bazı tam otomatik ithal edilmiş otoklavlar manuel havalandırma gerektirmeyebilir)

Bir otoklav kullanırken, buhar getirirken soğuk havayı odadan çıkarmak önemlidir. Egzoz havalandırması, tüm soğuk hava sınır dışı edilene kadar açık kalmalı ve içeride eşit bir sıcaklık dağılımı sağlar.

Odanın içinde herhangi bir hava kalırsa, basınç göstergesi doğru basıncı gösterebilir, ancak gerçek sıcaklık beklenenden daha düşük olacaktır. Ne kadar kalıntı hava, tutarsızlık o kadar büyük olur ve eksik sterilizasyona yol açar.

(Fermantasyon bazlı ortamı sterilize ederken küçük tüplerde hava kabarcıklarıyla karşılaşanlar için, sonuçları iyileştirmek için hava tahliyesini artırmayı deneyin.)